Беларуская мова з'яўляецца адной з трох усходнеславянскіх моў, у гэтую ж групу ўваходзяць руская і ўкраінская мовы. Выкарыстоўваецца фактычна толькі ў Беларусі і з'яўляецца дзяржаўнай мовай.

Беларуская мова была ўтворана са старажытнарускай мовы ў 14 стагоддзі. У яе склад увайшлі наступныя гаворкі: дрыгавічоў, старажытных радзімічаў, полацкіх крывічоў, смаленскіх, а таксама, магчыма, паўночнікаў.

Развіццю літаратурнай беларускай мовы спрыяла тое, што яе ўжывалі ў якасці дзяржаўнай мовы Вялікага Княства Літоўскага. Вельмі вялікі ўплыў на развіццё літаратурнай беларускай мовы аказаў заснавальнік кнігадрукавання на беларускай мове Францыск Скарына (прыблізна каля 1490-1541г.г.), ён пераклаў на беларускую мову Біблію.

У 16 стагоддзі беларускую мову ўжо ўжываюць у свецкім, дзелавым, рэлігійным жыцці. Але ўжо ў канцы 16 стагоддзя ў сувязі з каланізацыяй пачынаецца выцясненне беларускай мовы польскай. З 1696 года польскі сойм афіцыйна забараняе беларускую мову як у дзяржаўным ужыванні, так і ў справаводстве, яго працягваюць выкарыстоўваць толькі пры вусных зносінах. Аб'яднанне Беларусі з Расіяй у 1795 годзе спрыяла таму, што самасвядомасць беларускага народа пайшла на ўздым, а гэта падрыхтавала неабходную глебу для фарміравання новай літаратурнай беларускай мовы. А пасля таго, як адбылася Кастрычніцкая рэвалюцыя, беларускі народ атрымлівае права на тое, каб карыстацца беларускай мовай ва ўсіх сферах культуры і дзяржаўнасці.

Для пісьма ў беларускай мове выкарыстоўваюць кірыліцу. Раней часам выкарыстоўвалі лацінку. У сучасным беларускім алфавіце 32 літары, ён быў складзены мовазнаўцам Б.А.Тарашкевічам, які з'яўляецца аўтарам «Беларускай граматыкі для школ», што была выпушчана ў 1918 годзе.

Інфармацыя на рускай мове